Tijdens een persconferentie van Philips in Eindhoven liep ik Wim Bosboom tegen het lijf. Ik kreeg zijn visitekaartje om een afspraak bij hem thuis te maken. Het is mei 1996 als mijn eerste artikel over hem wordt gepubliceerd, in het tijdschrift Video Uit & Thuis. ‘Mijn vader filmde voor de oorlog al met Dubbel-8, het zogenaamde Kodak Roggebroodje. Van hem heb ik veel geleerd.’
Achter het Nieuws en Koning Klant waren televisieprogramma’s van de VARA waar Wim Bosboom veel succes mee oogstte. Daarna stapte hij over naar de TROS. Een van de programma’s was Kieskeurig. Begin jaren zeventig werkte hij als cameraman bij een grote filmmaatschappij in Haarlem. ‘Er werd toen alleen nog met 16mm-film gewerkt. Tijdens het werk werd er vaak gediscussieerd over van alles en nog wat. Een betere leerschool dan op de werkvloer bij een dergelijk bedrijf kon ik me niet wensen. Ook heb ik veel van de boeken van Dick Boer geleerd. In mijn privéleven film ik precies volgens de regels.’ Omdat hij alles in zijn camera monteerde, hoefde er niets gekopieerd te worden. Hij voorkwam hiermee kwaliteitsverlies. Hij begreep niet waarom het destijds populaire VCC-systeem van Philips was verdwenen: ‘Dat had doorgedrukt moeten worden als wereldstandaard.’
Na zijn werk als cameraman werd hij regisseur. De montage was volgens hem nu steeds meer in één grote brok techniek veranderd. ‘De regisseur staat soms vreemd te kijken hoe de editor met al die apparatuur omgaat. Die is steeds meer een technicus geworden. In mijn tijd werd er alleen gemonteerd met een plakpers. Dat was voor iedereen te begrijpen. Ik vind dat iemand die gaat monteren eerst achter de camera gestaan moet hebben. Pas dan zie je welke rommel er op het scherm komt.’ Hij keek anders naar de televisie dan de gemiddelde kijker. ‘Alle fouten die maar iets te maken hebben met de continuïteit vallen mij gelijk op. Ik ben een kritische kijker.’ Wim Bosboom overleed in november 2001 op 73-jarige leeftijd.