In het donker fotograferen is best lastig. Waar ogen in dit soort omstandigheden nog redelijk kunnen zien, gaat het bij de werking van de camera net even anders. Zeker als er weinig tijd is om nauwkeurig naar de instellingen te kijken en er gewoon snel moet worden gehandeld. En dat betekent dus improviseren.
Door voor een langere sluitertijd te kiezen, valt er meer licht op de lens. In zo’n geval is het gebruik van een statief noodzakelijk. Want de camera zal langer de tijd nodig moeten hebben om de foto te kunnen maken. Als in die tijd de camera ook maar enigszins beweegt, zal een onscherpte ontstaan en wordt de foto onbruikbaar. Het is 1994 als ik aanwezig ben bij de opnamen van het dan succesvolle televisieprogramma ‘Wedden dat…?’ van RTL 4, toen gepresenteerd door Rolf Wouters. Aan het einde van het programma vonden best gevaarlijke weddenschappen plaats.
Wanneer ik buiten sta waar de opnamen voor de televisie worden gemaakt, merk ik dat de lichtomstandigheden weinig optimaal zijn. En dus ben ik op het gebruik van mijn externe flitser aangewezen. Kiezen voor een langere sluitertijd is geen optie. Simpelweg omdat de tijd ontbreekt en dit soort situaties niet geschikt zijn om met een statief aan de gang te gaan. En dus bleek het nemen van een spontane foto met Leontine Ruiters, toen nog werkzaam als assistente bij het ‘Rad van Fortuin’ en televisiepresentatrice Paulien Huizinga, een ware uitdaging. Eigenlijk op goed geluk. In een dergelijk geval is het overigens nog mogelijk om te experimenteren met de ISO-waarde, door deze te verhogen. En dat heeft alles te maken met de filmgevoeligheid. Bij deze foto was het resultaat niet meteen op de body te zien. Ik werkte toen nog analoog. En dus moest ik maar afwachten wat mijn inzet had opgeleverd. Achteraf vanuit technisch oogpunt gezien niet ideaal, maar best acceptabel voor deze vrolijke opname in één moment.