Als vingervlugge gitarist en begenadigd zanger is muzikant Ron Knoester (The Clarks, Pioniers van de Nederpop, Urban Heroes, Billy The Kid) een liefhebber van alles wat met audio te maken heeft. Het liefst analoog. Heeft een duidelijke voorkeur voor de sixties: ‘Van de Beatles. En ik zit op gitaren.’ Mijn interview wordt halverwege het jaar 2022 gepubliceerd in de tijdschriften FWD Magazine en Music Emotion.
Toen hij een jaar of tien was, ging hij naar een concert van Golden Earring in De Vliegermolen in zijn woonplaats Voorburg. ‘In die tijd waren daar veel live optredens. Dat heeft een grote indruk op me gemaakt.’ Uitgaan in de discotheek was aan Ron Knoester niet besteed. ‘Ik wilde een echte muziekbeleving ervaren. Rock and roll, scheurende gitaren. Dat fascineerde mij. Ik denk dat ik op mijn twaalfde begon met gitaarles. Ik had privéles, maar negentig procent heb ik geleerd door zelf een beetje te klooien. Muziekles op school stelde niet veel voor, je kreeg een blokfluit en een bongo of zo. Daar was ik niet zo van.’
Hij deed het voorbereidend jaar Conservatorium, maar bleek toch teveel een rocker. ‘Destijds kon je alleen kiezen uit klassiek of jazz. Het was nog redelijk puriteins. Stond er een muziekleraar naast me en haalde ik ineens hard uit op de gitaar. Kreeg ik te horen dat zoiets toch niet de bedoeling was, haha.’ Thuis hadden zijn ouders een set van Bang & Olufsen. Die uiteindelijk verhuisde naar de kamer van Ron. ‘Ik denk omdat mijn vader niet zoveel muziek draaide of zo. En ik had een cassettedeck van Akai. Met een bandrecorder. Ik weet niet meer wat er is gebeurd, maar ik moet de boel opgeblazen hebben. Zal in een moment van opwelling mijn basgitaar in het cassettedeck hebben geprikt.’ Hij heeft het allereerste Philips productiemodel 532 Electronic van het MFB systeem, ontwikkeld in het midden van de jaren zeventig. ‘Ik heb ze laten reviseren, zowel van binnen als van buiten. Voor die kleine kastjes zit er een ongelofelijke bas in.’