Nederlands muzikant en componist Tim Akkerman kreeg bekendheid als leadzanger en gitarist van de Haagse band Di-rect. Om daarna verder te gaan als soloartiest. De band Tim Akkerman & The Ivy League toert als hechte groep door verschillende landen. Voor de publicatie van mijn interview met hem in de tijdschriften FWD Magazine en Music Emotion ging het onder meer over zijn eigen muziekkeuze, het uitbrengen van al het werk op elpee, het hebben van losse componenten en waarom analoog de voorkeur geniet boven het digitale.
Op zijn zesde was hij al geïnteresseerd in muziek en op zijn elfde ging hij drummen. ‘Ik denk dat ik het muzikale van mijn opa heb. Zat in het Residentieorkest, als violist. En arrangeerde.’ Wilde op een gegeven moment bij zijn platenspeler het liefst B&W speakers hebben. ‘Ik kwam vaak bij Stuut & Bruin, hier in Den Haag. Die werd opgeheven. Iemand die daar werkte, stapte over naar de Mediamarkt. Die liet mij speakers van Q Acoustics horen. Dat merk deed toen zijn intrede. Ten opzichte van B&W speakers hoorde ik geen verschil. Dat deed me verrassen. Ik ging overstag.’
Al het werk van de band Tim Akkerman & The Ivy League wordt eveneens op elpee uitgebracht. ‘Voor de liefhebber. Vinyl kent een oneindig bereik en bij digitaal is dat een stuk kleiner. Laag is daar vaak het probleem.’ Vindt zichzelf niet behoren tot iemand die altijd het allernieuwste aan apparaten wil hebben. ‘Bewust niet. Ik wacht eerst totdat de kinderziektes eruit zijn.’ In de studio maakt Tim Akkerman gebruik van de Behringer DT 770 koptelefoon. ‘In het verleden heb ik goedkopere gehad. Het gaat me ongelofelijk irriteren als ik er eentje heb die teveel hoog afgeeft.’ Toen hij een jaar of tien was, had hij zijn eerste stereotoren. Van Sony. ‘Ik kocht altijd losse componenten. Het is leuk om het lekker gestapeld te hebben. Dat ouderwetse gevoel van die kabeltjes aansluiten.’