Ontspannen genieten van je oude dag in een rusthuis is er soms niet bij. Een spraakmakende moordzaak is die van kloosterzuster Godfrieda uit het jaar 1977. Voor deze tiendelige serie artikelen ging ik 35 jaar later op onderzoek uit.
Het rusthuis in Wetteren blijkt inmiddels te zijn gesloopt. Als ik een zuster op het terrein van het klooster van de Apostolinen van de Heilige Jozef zie lopen en haar vriendelijk probeer uit te leggen dat ik met een artikel over de zaak Zuster Godfrieda bezig ben, weigert ze ieder commentaar. Om haar snel achter een deur te zien verdwijnen. Een paar minuten later komt de plaatselijke overste met ferme stappen op mij af. Het is Zuster Monique, welke in deze functie werd benoemd op 7 oktober 2008, ter vervanging van een zuster die wegens ziekte haar functie niet meer kon uitoefenen. Zichtbaar boos en zwaaiend met een mobiele telefoon in haar hand, dreigt ze meteen de politie te bellen omdat ik mij op privéterrein zou hebben begeven. Ondanks dat ik nergens een bordje hierover heb gezien, word ik gesommeerd weg te gaan. Een gesprekje aanknopen is onmogelijk. Duidelijk is dat deze zaak na zoveel jaren nog steeds zeer gevoelig ligt. Op enige medewerking hoef ik niet te rekenen.
Zuster Marie-Godfrieda Cecilia Bombeke, wordt in 1933 geboren en heeft twee zusjes. Haar ouders zijn van eenvoudige boerenafkomst en komen uit Wichelen. Haar jeugd verloopt niet optimaal. Een zusje overlijdt op jonge leeftijd en haar andere zus wordt depressief nadat ze een slecht verlopen huwelijk achter de rug heeft. Haar ouders vestigen alle hoop op Cecile. Zij willen dat hun dochter wel goed terecht komt, zijn diep godsdienstig en zien hun dochter graag als religieuze in de familie. Min of meer wordt er van haar verwacht dat ze voor die richting kiest. Wat ze dan ook doet. Lees hier het derde deel uit deze serie.